One-Dimensional Man - a critical study by dr. Ajith Rohan J.T.F., Rome

TRAGEDY OF POWER බලයේ ශෝකාන්තය By Ajith Rohan J.T.F., Rome

FREEDOM, CREATIVITY - Graffiti, Street arts and Murals - By Ajith Rohan J.T.F., Rome

Gist of the article 

Here in the first part of this short article written in Sinhala language we discuss on Graffiti, Street arts and Murals. Today relative to all cultures, arts became a way to achieve the socio-politic-economic-cultural power, prestige and all privileges. So, it became a world of power. Then we find that this world depends on some sort of dogmatic concepts created by critiques of arts, by  Museums, galleries and class and cast minded barons. Nobody is permitted to go beyond those pedant, class, cast minded and hierarchical dark worlds. So, it is evident that the arts (in specific and in general) is imprisoned in relative museums, in galleries, in living rooms of rich, etc. and to enter in to those worlds one has to have the benediction from so called masters of arts, or has to come from a school of arts, or at least must be devoured by  politicians, powerful people or by the state. So, Arts is no more a free matter. From this point of view we can say that graffiti, street arts and murals are real free modes to channel the natural creative power of any person. They can freely express their ideas on so called public spaces.               

චිත්‍ර කලාව: කටුගෙවල්, පන්ති මනස, විදී චිත්‍ර, මුරාල්ස් සහ නිදහස් නිර්මාණ

සත්‍ය වශයෙන් මෙය ඉතාම අත්‍යවශ්‍ය සහ ගැඹුරු අධ්‍යනයක් වුවත් එහි සාරාංශය පමණක් දක්වමු. බොහෝවිට අද බුද්ධිමය දේපොළ මංකොල්ලය සහ බුද්ධිමතුන්ගේ සහ නිර්මාණකරුවන්ගේ බුද්ධිමය අවංකභාවය දක්නට නොමැති කලක් බැවින් එසේ කරන්නට යෙදෙනු බව දක්වමු.

චිත්‍ර කලාව, සංස්කෘතීන්ගේ සහ ශිෂ්ටාචාරයන්ගේ ප්‍රගමනය වටහා ගන්නට පාදක වන ප්‍රධාන කරුණු වලින් එකක් වේ. පුරාවිද්‍යාවෙන් නොයෙක් නිර්මාණ වල භෞතික කොටස් සොයා ගන්නා විට ද ඒවා නිර්මාණය කළ තාක්ෂනය, පොදු චින්තනය සහ ඇඳි රුප අධ්‍යයනයෙන් බොහෝ විට පිළිගතහැකි ඓතිහාසික අදහසක් ඇතිකරගැනීම පහසු කරය්. එසේම මිනිස් සමාජ විකාශනයේදී ක්‍රමයෙන් දේශපාලනික සහ පරිපාලන අවශ්‍යතාවන්ට අනුව සියල්ල ව්‍යූහගත කර සාපේක්ෂ ධුරාවලින් යටතට පත් කරන විට, නිර්මානකරණයත් ව්‍යුහගත කිරීමට ලක් වූ බව අපි දනිමු. මේ අනුව චිත්‍ර කලාවද ක්‍රමයෙන් ව්‍යුහගත වූ බව පැහැදිළිය. ඉන් පසු චිත්‍ර කලාව ප්‍රමිති කරණයට සහ නිති රිති වලට යටත් කිරීම ද ප්‍රබුද්ධ සහ පහත් නිර්මාණ වශයෙන් වෙන් කිරීම් ද දක්නට ලැබේ. මෙලෙස චිත්‍ර ශිල්පින් ද ප්‍රමිති කරණයට ලක්වී ඇත. විවිධ ගුරුකුල පුද්ගලික හෝ රාජ්‍ය අනුග්‍රහය යටතේ හෝ/සහ පන්ති, කුල සහ බලවතුන්ගේ සහ ප්‍රබුද්ධයින්ගේ අනුමැතිය ආශිරවාදය ලත් අයට හැර වෙනත් කිසිවෙකුටත් චිත්‍ර  ශිල්පින් වශයෙන් පිළිගැනිමක් නොලැබෙන තත්වයකට සියල්ල ව්‍යුහගත කර ඇත. මෙවන් තත්වයක් මත කාලයත් සමග චිත්‍ර කලාව එක තැන පල් වන අවධියකට තල්ලු වීම වැළැක්විය නොහැක. චිත්‍ර කලා ලොවෙන් නිදහස සහ  ස්වාධිනත්වය පලවා හැර, සියල්ල අධානග්‍රාහී නීති රීති සම්ප්‍රදායන් ගොන්නකට සහ ඒවා පවත්වාගෙන යන අතලොස්සකට යටත් කර විනාශයේ දොරටු අභියසට ගෙනගොස් සිරකොට තබා ඇති බව ඉතාම පැහැදිලිව පෙනේ. අපේ ප්‍රශ්නය නම්, මේ ව්‍යුහයන්ට පිටින් එන ස්වාධින, නිදහස් නිර්මාණ සහ නිර්මාණ ශිල්පින් ට කුමක් සිදුවේද යන්නය්? මේ නිදහස ස්වාධිනත්වය අපි අද ලෝකය පුරා දකින්නේ ග්රෆ්ෆිති, වීදි චිත්‍ර සහ මුරල්ස් ඔස්සේය. මෙහිදී වගකීමෙන් තොරව, හැඟීම් සහ ආවේග වලින් පිඩාවට පත්ව කේන්තිය තරහව පහ කරගන්න පොදු සහ පුද්ගලික දේපොළ හානි කරන හුදු අත්සන් යොදන සහ “ටෑග්” කරන ගැටවර වියේ ප්‍රකාශන ගැන අප අවධානය යොමු නොකරමු.   

    

අපි මේ සාකච්ඡාවට අදාළ නිදහස් සහ ස්වාධින නිර්මාන ශිල්පින් දහසක් බාධක අතරේ සිය විප්ලවීය මග සාපේක්ෂව හෙළි පෙහෙළි කරගෙන ඇති ආකාරය අධ්‍යයනය කිරීමට අදහස් කළේ චිත්‍ර කලාවේ නිදහස් ස්වාධින භාවය පොදු මිනිස් සංහතියේ සහ පුද්ගල ප්‍රගමනයට බලපාන කරණක් බැවිනි. විශේෂයෙන් එහි නිදහස්, ස්වාධීනභාවය ආරක්ෂා කිරීම අද වෙන කවරදාටත් වඩා අවශ්‍ය වී ඇති බැවිනි. මේ අනුව අද අපට ග්රෆ්ෆීති, විදි චිත්‍ර, මුරාල්ස් ගැන සාකච්චා කරන්නට අවස්තාව ලැබී ඇත. මේ ක්‍රම නවීන ඒවා නොවන බව සීගිරියේ කුරුටු ගී සහ අදහස් (1800 පමණ භාවිත වර්ෂ 600 – 1400 අතර කාලය) ගැන දන්නාශ්‍රී ලංකාවේ වැසියනට අමුතුවෙන් කියයුතු දෙයක් නොවේ. ගැටලුව ඇත්තේ අප පුර්වයෙන් කි පරිදි පුද්ගලගේ නිදහස් සහ ස්වාධින ප්‍රකාශනයට සමාජ-දේශපාලන-ආර්ථික-සංස්කෘතික වශයෙන් බාධා සහ වැටකඩොලු බැඳීමය. ඔවුන් ට දඬුවම් කිරීම, කොන් කිරීම ඔවුන්ගේ නිර්මාණ අවතක්සේරුවට භාජනය කිරීම සහ නොසලකා හැරීමත් ඔවුන්ගේ නිදහස සහ ස්වාධිනත්වය ගැන තීන්දු දීමට පන්ති, කුල, ගුරු කුල රාජ්‍ය අනුග්‍රහ ඇති පිරිසක් සාපේක්ෂව සැම සමාජයකම බිහිවීමය.

Voice of minister Vijayakala Maheshwaran and Democracy of Sri Lanka - by Ajith Rohan J.T.F., Rome

minister V. Maheshwaran (google image)

විජයකලා මහේෂ්වරන් හඬ සහ ශ්‍රී ලංකාවේ ක්‍රියාත්මක ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ ප්‍රතිරූපය

වනිතා හා ළමා කටයුතු ඇමැතිනී විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මිය ඇගේ වේදනාත්මක ප්‍රකාශයෙන්, ඇත්ත වශයෙන්ම L.T.T.E. යනු ලෝකයේ බිහි වූ කෘර ත්‍රස්තවාදී සංවිධානයක් වුවත් ඔවුන්ගේ ත්‍රස්ත බලයෙන් ආවරණය කළ, උතුරේ ජනතාවට අද නැති, නමුත් අතවශ්‍ය කරුණක් ගෙනහැර දක්වයි. එය සුරක්ෂිත බවින්, ගෞරයෙන් සහ එකතරා දුරකට හෝ බියෙන් තොරව ජීවත්වීමේ නිදහසයි (මේ ගැන කොටි සංවිධානයට විරුද්ධව කවුරු කුමන තර්ක ගෙනහැර දැක්වුවත් ඊට පිළිතුරු දීමට අප සුදානම්). මේ මුළික කරුණ ලෝකයේ ඕනෑම ප්‍රජාතත්‍රවාදය ඇති රටක ජනතාවට, ඒ රටේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී දේශපාලන ක්‍රමය මගින් ලබාදෙන සහ ලබා දිය යුතු අත්‍යවශ්‍ය සතිකය වේ. එනම් මේ මගින් විශ්ව මානව අයිතිවාසිකම් පිළිගෙන ක්‍රියාත්මක විය යුතුය. මිනිස් නිදහස ආරක්ෂා විය යුතුය. ශ්‍රී ලංකාවේ මෙය සුරැකි ඇත්ද? මානව අයිතිවාසිකම් සුරැකේද? ළමා අයිතිවාසිකම් සහ කාන්තා අයිතිවාසිකම් සුරැකි ඇත්ද? ශ්‍රී ලංකාව සුරක්ෂිත රටක් ද? ශ්‍රී ලංකාවේ L.T.T.E. ත්‍රස්ත කණ්ඩායම මැඩ පැවැත්වූ පසු පාතාල කල්ලි සහ කළු දේශපාලනය හට ගත්තේ කෙසේද?

ත්‍රස්තවාදය මැඩ පැවැත්වීමට උතුරේ සාමානය ද්‍රවිඩ සහ අනෙකුත් ජනයාගේ උදව් ලැබුණු බව කවුරුත් දන්නා කරුණකි. ඔවුන් එසේ උදව් කළේ සුරක්ෂිත සහ යහපත් අනාගතයක් උදෙසා බව ද කිව යුතු නොවේ. නමුත් අද ශ්‍රී ලංකාවේ උතුරේ නීති විරෝදී කණ්ඩායම්, කොටි වැනි කොටි සංවිධාන වල හිස එසවීම්, ළමයින් දුෂණය කිරීම සහ ළමයින් මරා දැමීම, කාන්තා හිංසනය, කාන්තාවන් දුෂණය කිරීම, මරා දැමීම ආදී දේ දිනපතා ඇසීමට දැකීමට සුලභ දේ බවට පත්ව ඇත. උතුර කබලෙන් ලිපට වැටුනේද (ඉතාලි කියමනකට අනුව: නොදන්නා දේව දුතයන්ට වඩා දන්නා යක්කු හොඳ වේ.)? දකුණේ තත්වය මීටත් වඩා දරුණු වී ඇත. මේ බව දිනපතා පුවත් පත් සහ අනෙකුත් මාධ්‍යන්ගෙන් දිනපතා අසන්න ලැබේ. මුළු ලංකාවම ජිවත් වීමට නොහැකි තැනක් බවට පත් වී ඇති සෙයක් පෙන්වයි. මේ සියල්ල ආචාරසම්පන්න ජනයාට ඇසීමට දැකීමට අප්‍රසන්න පිළිකුල් දේ වේ.

අද ශ්‍රී ලංකාවේ පාතාලයේ බලය ඉතාලියේ ඇති මාෆියා සංවිධාන (කෝසානොස්ත්‍ර, න්ද්‍රන්ගේත, සාක්‍රා කොරෝන උනීතා, නුඕවා කමොර්රා ඔර්ගනීත්සාත, නුඕවා මාෆියා කම්පානා ආදී පාතාල සංවිධාන) තත්වයට පැමිණ ඇත. මෙවන් සංවිධාන ඉතාම දැඩි ලෙස ත්‍රස්ත බලයෙන් සුරැකෙන ධුරාවලියකින් යුතු වේ. ඔවුන්ගේ සාමාජිකයින් හෝ ඔවුන්ගේ ඍජු හෝ වක්‍ර බලපෑම රජයේ සෑම බලවත් ආයතනයකටම ඇතුල් කරන්නට ඔවුන් පසුබට වෙන්නේ නැත. මේ අනුව රාජ්‍ය නිලධාරි වෙසින් හෝ ජනතා නියෝජිතයින් ලෙසින් හෝ පාතාලය රටක ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය ඔවුන්ගේ අවශ්‍යතාවන්ට පාවිච්චි කරනු ඇත. එය දුර්වල කරමින් පවත්වාගෙන යනු ඇත. මේ ඔස්සේ රටේ බලය කුමන අයුරින් හෝ ලබාගෙන සිය කටයුතු මෙහය විම පාතාලයේ ස්වභාවයයි. මෙයින් කියවෙන කනගාටු දායක දේ නම්, මේ සියලු දෙයින් පිඩා විඳින්නෝ සාමාන්‍ය ජනතාව වීමයි. එයිනුත් ඕනෑම මිනිස් සමාජයක ළමා සහ කාන්තා ස්ථර මේ වක්‍ර සහ සැඟවුණු අරාජික තත්වයෙන් පිඩා විඳින්නෝ වෙති.

මෙසේ කියන්නේ, ඕනෑම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයක් අනිවාර්යයෙන් ජනතාවට ජීවත්වීමට අවශ්‍ය සුරක්ෂිත සමාජයක් සකස් කර ඒ දිගට පවත්වාගෙන යා යුතුය යන්න මූළික කරුණක් නිසාවෙනි. සාමාන්‍ය ජනතාවට අත්‍යවශ්‍ය ආරක්ෂාව, අන්යෝන්ය වශයෙන් අවම වශයෙන් නිත්‍යනුකුලව හෝ ගරු කරමින් තමාගේ සහ අනිත් පුද්ගලයින්ගේ නිදහසට ගරු කරන සමාජයක් බිහි කළ යුතුය. එසේම, සමාජයේ රැකවරණය අත්‍යවශ්‍ය වූ ළමා, සහ කාන්තා පිරිස් රැකීමට කටයුතු යොදා තිබිය යුතු සේම ඒ ක්‍රියා මාර්ග දිනපතා ක්‍රියාත්මක වන බවට එම රජය සහතික විය යුතුය. මේ සඳහා ජනතතාව රජයට බදු මුදල් දී ඔවුන්ව නඩත්තු කරයි. මේ අනුව වනිතා හා ළමා කටයුතු ඇමැතිනී විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මිය කුමක් කියන්නේ දැයි වටහා ගත යුතුය.

අපි දැනට ජිවත්වන ලෝකයේ දියුණුම රටවල් 8න් එකක් වන ඉතාලියේ දුප්පත් ජනතාව සමග ඍජු සංවාද ඔස්සේ අප එකතු කළ තොරතුරු ඇමැතිනී විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මිය කියන්න උත්සහ දරන දේ හා සමාන වේ. මේ දුප්පත් ජනතාව ද වක්‍රාකාරව, මේ රටේ අකර්මන්‍ය සහ සිය යුතුකම් ඉටු නොකරන රජයන්ට වඩා පාතාල කණ්ඩායම් අගය කරන තත්වයට පත්ව ඇත. මිට හේතුව ජනතාවගේ එදිනෙදා ප්‍රයෝගික ප්‍රශ්න ක්ෂණයකින් විසඳා දෙන්නට මේ අපරාධ කල්ලි සමත් වීම දැක්විය හැකියි. ඔවුන් රජයේ නිලධාරින් මෙන් පගා ගන්නේ නැත. එසේම අවි බලයෙන් වක්‍රාකාරව හෝ ජනතාවට ආරක්ෂාව සපයා දෙයි. මේ අනුව ශ්‍රී ලංකාවේ ජනතාවගේ බදු මුදලින් සහ ජනතාවගේ ජිවිත හිලව් කර රට රටවල් වලින් ලබා ගන්න (වසර 40 තිස්සේ හිඟ අයවැයක් ඇති ශ්‍රී ලංකාව?) ණය වලින් සුඛෝපබෝගී ජිවිත ගත කරන පාර්ලිමේන්තුව ජනතාවට අඩුම ගනනේ නිදහසේ ජිවත්විමට අවශ්‍ය වාතාවරනයවත් සකස් කිරීමට සමත් නොවී ඇති බව ඇමැතිනී විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මියගේ වචන වලින් පසක් වේ. කරුණු එසේ වන විට විනය පරීක්ෂණ පැවැත්වීම ආදී විගඩම් කිරීමෙන් රජයේ අමන මරි මෝඩ අත්තනෝමතික ක්‍රියා ආරක්ෂා කරගෙන ඇමැතිනී විජයකලා මහේෂ්වරන් මහත්මිය වැනි අය නිහඬ කර තවදුරටත් ප්‍රජාතන්ත්‍ර විරෝදී ක්‍රියා කරගෙන යනු මිස අනාරක්ෂිත දුක්විඳින ජනතාවට, මේ පය බරවායට පිටිකර බෙහෙත් ගල්වන හොර වෙදුන්ගෙන් වන කිසි සෙතක් නොවන බව ඉතාම පැහැදිළිව පෙනේ. මේ වැදගත් කාරණයේදී විපක්ෂයද හැසිරෙන්නේ කුහක සහ කයිරාටික අන්දමිනි. ඔවුන් විජය කලා නම් පුද්ගලයෙක් දිහාවට ඇඟිල්ල දික් කරනවා මිස ඇගේ එම ප්‍රකාශ වලට හේතු වූ කනගාටුදායක කරුණු ගැන වචනයක් හෝ පවසා නැත. ශ්‍රී ලංකාවේ සියලු දේශපාලකයින් දෙස විමසිල්ලෙන් බලන විට මේ ගැන ඔවුන්ට දැනීමක් හෝ නැති නම් ඒ ගැන පුදුම වියයුතු ද නැත.

“Random selection” and Democracies of 21 centaury - By Ajith Rohan J.T.F., Rome

FIRST PART 

This is an attempt to introduce a new electoral system for all democracies of the world. These short notes will become soon a free “E-Book”.